Afgelopen week grepen we de kans tijdens een vrije dag aan voor een uitstapje naar het Dalí Theater Museum.
Deze kunstenaar is op 11 mei 1904 geboren in Figueres en, zoals je vast wel weet, wordt hij gerekend tot de meest beroemde Spaanse schilders uit de geschiedenis. Met zijn bijzondere, eigenzinnige stijl werd Dalí een meester van het surrealisme en een belangrijk figuur in de hedendaagse kunst.
Bijzonder en eigenzinnig, Salvador Dalí zei ooit: “Het surrealisme, dat ben ik.” Een stellige uitspraak, maar wel een die logisch is, want de Catalaanse schilder is een van de grootste vertegenwoordigers van deze kunststroming.
Zijn kenmerkende stijl wordt bepaald door een onmiskenbare technische perfectie, zichtbaar in elk detail, waarmee hij zijn eigenzinnige en bevreemdende universum uitdrukt. Een onbewuste wereld die hij als geen ander vastlegde, wat hem een schilder van dromen maakte en een van de meest iconische kunstenaars van de 20e eeuw.
Hoewel zijn omvangrijke werk zich vooral richtte op schilderen, verkende hij ook beeldhouwkunst, film, theaterdecors, sieraden en kostuumontwerp, schrijven, en ontwikkelde hij zelfs zijn eigen creatieve techniek: de Paranoïsch-Kritische Methode. Deze was gebaseerd op het bewust ontlenen van elementen uit de paranoïde binnenwereld, die de kunstenaar vastlegde in dubbele beelden. Hierin verbeeldde hij objecten die in andere objecten veranderden, waardoor hij dingen met elkaar verbond die rationeel geen verband hielden.
Het Dalí Theater-Museum (door hemzelf ontworpen) betreden, betekent dan ook een wereld binnenstappen die helemaal van hem is – een plek waar je zijn unieke creaties kunt ervaren. Hier bracht de kunstenaar al zijn artistieke rijkdom, culturele kennis en levenswijsheid samen. Elk kunstwerk werkt als een venster naar zijn geest, vol verborgen betekenissen die niet in woorden zijn vastgelegd, maar wel zichtbaar en interpreteerbaar zijn voor wie goed kijkt. Symbolen kunnen voor veel mensen dezelfde betekenis hebben. Ze laten ons niet alleen zien hoe Dalí dacht, maar ook hoe wij als toeschouwers de kunst op onze eigen manier interpreteren. Fascinerend, toch?
